Menu

O Pani D. nieco naukowo

Na moim blogu znajdziecie bardzo wiele emocji i przemyśleń na temat depresji i tego, jak czuje się człowiek, tkwiąc w niej po uszy. Oczywiście, trzeba sobie uświadomić, że każdy cierpiący jest indywidualnością i pewne rzeczy może postrzegać zupełnie inaczej niż inni.

I właśnie dlatego pewne sprawy chciałabym uporządkować. Jasne, że nie mam monopolu na jedyną słuszną rację i prawdę, ale to, co napiszę za chwilę, pokrywa się w olbrzymiej części Z WIĘKSZOŚCIĄ objawów i doświadczeń osób chorych na depresję.

Jeśli jakiekolwiek elementy wydadzą Ci się, Drogi Czytelniku, znajome – nie wahaj się, tylko szukaj pomocy wśród innych ludzi lub sam zareaguj, jeśli problem dotyczy kogoś, kogo znasz.

Zacznijmy więc.

OZNAKI I SYMPTOMY DEPRESJI:

  • Smutek i poczucie pustki.

  • Poczucie winy, beznadziejności i/lub „bezużyteczności”.

  • Problemy z koncentracją, z pamięcią i podejmowaniem decyzji.

  • Zmiany w nawykach żywieniowych i/lub zmiany masy ciała.

  • Poczucie wszechogarniającej beznadziei.

  • Brak energii, poczucie zmęczenia, spowolnienie.

  • Problemy ze snem: kłopoty z zaśnięciem, z pozostaniem w stanie snu, spanie zbyt wiele.

  • Łatwość w irytowaniu się lub złoszczeniu.

  • Chęć bycia samemu, spędzanie dużej ilości czasu w samotności.

  • Utrata zainteresowań i czerpania przyjemności z hobby i aktywności (w tym z seksu), które do tej pory sprawiały radość.

Depresja objawia się w 4 podstawowych obszarach naszego życia: w zachowaniu, myślach, uczuciach i fizyczności. Poniżej znajdziecie te aspekty rozwinięte o to, co się w nich dzieje w trakcie trwania choroby.

ZACHOWANIE:

  • Zaprzestanie wychodzenia.

  • Nie dokańczanie spraw w pracy/szkole.

  • Utrata apetytu lub rozhulanie w jedzeniu.

  • Wycofanie z kontaktów z rodziną i przyjaciółmi.

  • Poleganie na alkoholu i lekach uśmierzających ból.

  • Zaprzestanie robienia rzeczy, które sprawiały radość.

  • Niemożność skoncentrowania się.

MYŚLI:

  • Jestem jedną wielką porażką.

  • To moja wina.

  • Nic dobrego mi się nie przydarza.

  • Jestem beznadziejna.

  • Nie warto/nie chcę żyć.

UCZUCIA:

  • Przytłoczenie.

  • Poczucie winy.

  • Irytacja.

  • Frustracja.

  • Smutek.

  • Zawód.

  • Beznadziejność.

  • Pojawianie się dużej ilości łez, częsty płacz.

FIZYCZNOŚĆ:

  • Ciągłe zmęczenie.

  • Spowolnienie i poczucie choroby.

  • Bóle głowy i mięśni.

  • Ściskanie w żołądku.

  • Problemy ze snem.

  • Zmiany apetytu/wagi.

Obserwuj siebie i innych. Może się powtarzam, ale depresja zbiera ogromne żniwo, o którym niewiele się tak naprawdę mówi. Już dzieci we wczesnym wieku szkolnym mogą zapaść na tę ciężką chorobę. Co prawda, najczęściej objawia się ona między 15. a 30. rokiem życia, ale jej demokratyczność jest przeogromna.

Na jaką depresję można zapaść? Odmian jest wiele. Oto kilka z nich, które diagnozuje się najczęściej:

  1. DEPRESJA LĘKOWA – objawy fizyczne, skłonności do hipochondrii, napięcie, niepokój, wzmożone stany lękowe.

  2. DEPRESJA Z ZAHAMOWANIEM (OSŁUPIENIEM) – spowolnienie myśli, obniżenie zdolności pamięciowej, redukcja ruchów, mimika bez wyrazu, mowa powolna i utrudniona, sztywna pozycja ciała.

  3. DEPRESJA MIESZANA – blokada psychomotoryczna, obniżenie stanu świadomości, niekonsekwencja myśli, zaburzenia percepcji, komplikacje związane z chorobą narządów wewnętrznych.

  4. DEPRESJA PSYCHOTYCZNA – majaczenie, omamy, skłonności samobójcze, melancholia.

  5. ZESPÓŁ COTARDA – melancholia, urojenia nihilistyczne, samookaleczenia.

  6. DEPRESJA RZEKOMOOTĘPIENNA – zaburzenia funkcji kognitywnych (pamięć, uwaga itp.), dezorientacja, zamęt.

Depresja kliniczna może łączyć w sobie wiele cech zawartych w powyższych podtypach. Czasem nie można jednoznacznie określić, jaki typ depresji nam dolega. Jednak im więcej cech „pasuje” do nas, tym większe prawdopodobieństwo, że cierpimy właśnie na jedno z powyższych zaburzeń.

Walczcie o siebie, Moi Drodzy. O siebie i innych.

Monika Kotlarek - Ukończyłam Szkołę Wyższą Psychologii Społecznej we Wrocławiu. W listopadzie 2012 roku postanowiłam się swoja pasją podzielić z większą ilością ludzi i zaczęłam pisać bloga: www.psycholog-pisze.pl tam dzielę się cząstką siebie i nauki.Prywatnie lubię podróże, spędziłam pół roku w Sydney, uwielbiam biegać i dawać z siebie 110% na treningach, kocham swojego psa, kota i dwa szczury. Jak chcesz trafić do mojego serca przez żołądek, to najkrótsza droga wiedzie przez dobrego steka, spaghetti, czerwone wino i owocowe żelki ;) Kiedyś napiszę książkę. I przebiegnę półmaraton. Jeszcze o mnie usłyszycie :)

Monika Kotlarek
Autor: Monika KotlarekStrona www: http://www.psycholog-pisze.pl
Ukończyła Szkołę Wyższą Psychologii Społecznej we Wrocławiu. Swoją pasją dzieli się na blogu: www.psycholog-pisze.pl. Prywatnie lubi podróże, uwielbia biegać i dawać z siebie 110% na treningach, kocha swojego psa, kota i dwa szczury.

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież

Tagi


Powered by Easytagcloud v2.1

Newsletter

Bądź na bieżąco!

Znajdź nas na Facebooku