Onirica
- Szczegóły
- Utworzono: 01 maja 2015
- Barbara Urbaniak
Beznadzieję rzeczywistości człowieka pogrążonego w żałobie, którą trudno sobie wyobrazić, ukazuje reżyser Lech Majewski w swoim najnowszym filmie. Film stanowi próbę oddania stanu umysłu człowieka po traumatycznych przeżyciach.
To film o żałobie osobistej młodego człowieka, która przeplata się z żałoba publiczną. Akcja toczy się w roku 2010 obfitującym w katastrofy naturalne, które na chwilę przysłania katastrofa samolotu prezydenckiego z osobami reprezentującymi państwo na pokładzie.
Adam, młody wykładowca literatury symbolicznej, cudem wychodzi żywy z wypadku samochodowego, który odebrał mu miłość życia oraz najlepszego przyjaciela. Trauma powoduje wycofanie się z rzeczywistości i rozpoczęcie życia w wegetacji. Pogrążony w rozpaczy porzuca pracę na uczelni i rozpoczyna pracę na kasie w hipermarkecie. Jedyne, czego pragnie, to sen, a kompletnie nie akceptując rzeczywistości, zapada w niego w najmniej pożądanych momentach. Jego życie przenosi się praktycznie do snu, który jest ukojeniem bólu życia codziennego. Rezygnuje z wszelkich znajomości, a jedyną osobą, z którą utrzymuje kontakt, jest ciotka, dla której literatura stanowi ucieczkę od rzeczywistości.
Adama przy życiu trzyma literatura Dantego, na podstawie której tworzy swoje senne wizje, w których łączy się ze zmarłymi bliskimi. Próbując zmierzyć się z tragedią, która go spotkała, mozolnie szuka sensu w tym, że przeżył, poddając w wątpliwość istnienie Boga. Z sennymi majakami zlewają się tragedie publiczne, takie jak pożary, powodzie, wybuch wulkanu oraz Katastrofa Smoleńska.
Żałobny poemat Lecha Majewskiego to dzieło wielopłaszczyznowe, bogate w wizje i przepełnione symboliką na wysokim poziomie, nie należy do łatwego w odbiorze. Mistrzowskie ujęcia, styl i wielkie wyczucie symboliki, która w filmach często jest ryzykownym krokiem, w tym wypadku staje na wysokości zadania, subtelnie balansując na pograniczu życia i śmierci. Różnorodność ujęć wzbudza ciekawość, widz niczego nie może się spodziewać .To kino elitarne, zapewne ciężkie dla odbiorcy nastawionego na rozrywkę, paradoksalnie jednak może przypaść do gustu każdemu.
Reżyseria: Lech Majewski
Scenariusz: Lech Majewski
Kraj: Polska
Gatunek: Dramat