Pozytywne wychowanie
- Szczegóły
- Utworzono: 30 czerwca 2016
- Katarzyna Sanna
W jaki sposób możemy dać naszym dzieciom szczęśliwe dzieciństwo i dobry start w życie? Czy jest ono zależne od ilości gadżetów, fajnych wycieczek, a może bliskich relacji? Program Pozytywnej Dyscypliny wskazuje, jakie najważniejsze potrzeby trzeba zapewnić, by dziecko wyrosło na fajnego i zdrowego dorosłego.
Rdzeń wszystkiego
Każdy rodzic, niezależnie, czy świeżo upieczony, czy zaprawiony w bojach, chce, aby jego dzieci wyrosły na szczęśliwych ludzi. Chcemy, żeby nasi milusińscy mieli dobrą pracę, fajny związek, przyjaciół, z którymi można konie kraść, ciekawe hobby i może jeszcze fantazję do życia. Niezależnie od chęci, jako rodzice powinniśmy przede wszystkim zaoferować dzieciom dobry start, rozumiany jako poczucie przynależności, bycie kochanym i wartościowym. Alfred Adler już dawno stwierdził, że bycie częścią grupy, która nas akceptuje, jest fundamentalną potrzebą ludzi, która nakręca nasze zachowanie w kierunku wchodzenia w bliskie relacje interpersonalne. Poczucie przynależności może stanowić rdzeń dla budowania satysfakcjonującego obrazu samego siebie i zwiększa satysfakcję z życia oraz jest czynnikiem gwarantującym zdrowie psychiczne.
Według badań, dzieci, którym udało się nawiązać pozytywną relację z przynajmniej jedną osobą albo które doświadczały akceptacji w grupie rówieśniczej, w sytuacjach stresowych charakteryzowały się większą odpornością psychiczną i ogólnie lepiej radziły sobie ze stresem. Wszystkie doświadczenia wieku dziecięcego mogą więc mieć zasadniczą rolę w kształtowaniu się umiejętności sprostania trudnym wyzwaniom, a co więcej na ich rozwój wpływ mają relacje w domu rodzinnym oraz w szkole. Dobry kontakt stanowi podwalinę dla poczucia bezpieczeństwa i daje dziecku możliwość eksplorowania otaczającego go świata. W myśl tej zasady powstało wiele programów wspierających rodziców i nauczycieli w stwarzaniu dobrej atmosfery dla budowania u dzieci poczucia bezpieczeństwa, które z kolei wspiera otwartość i ciekawość świata.
Dyscyplina bez karnego jeżyka
Jednym z takich programów jest program Pozytywnej Dyscypliny (PD), w ramach którego rodzice oraz nauczyciele uczą się efektywnych strategii budowania pozytywnych relacji z dziećmi. Żelazną ideą (PD) jest rozwijanie poczucia przynależności w domu i w szkole, uczenie radzenie sobie w różnych sytuacjach, również tych stresowych. Program zakłada, że niegrzeczne dzieci to takie, które są zniechęcone, bo nie potrafią albo mają zły pomysł na realizowanie swojej podstawowej potrzeby - przynależności. Do trzech strategii, opartych na pozytywnej komunikacji, nakierowanych na realizowanie tych podstawowych potrzeb zalicza się:
Pozytywna przerwa: zasada dająca chwilę oddechu w sytuacji problematycznej bądź konfliktu. Przerwa pozwala na wyciszenie emocji oraz włączenie racjonalnego myślenia zarówno u dorosłych, jak i dzieci! Takie wyciszenie pozwala dziecku zrozumieć, że kiedy jesteśmy spokojni i współpracujemy, szybciej i bardziej efektywnie rozwiązujemy problemy. Rodzice i nauczyciele są zachęcani, żeby wspólnie zorganizować przestrzeń do wyciszenia się i pokazywania dziecku, w jaki sposób można radzić sobie w trudnych sytuacjach. Taki demokratyczny sposób regulacji emocji uczy dziecko, że jest wartościowe i słuchane, nawet wtedy, gdy znajduje się w konflikcie.
Pochwały: dziecko, które jest chwalone za podejmowanie działań, rozwija wewnętrzne poczucie kontroli nad swoim życiem, czego konsekwencją może być pozytywny dialog z samym sobą. Ważnym aspektem takich pochwał jest to, by były one nastawione na proces, a nie na efekt działań. Dzięki pochwałom dzieci czują się złączone z innymi ludźmi i zdolne do podejmowania różnych wyzwań.
Spotkania rodzinne oraz w szkole: idea ta polega na organizowaniu spotkań (rad rodzinnych albo szkolnych), których celem ma być wspólne rozwiązywanie problemów poszczególnych członków. Proces współpracy prowadzi do powstawania poczucia przynależności i spójności. Równie ważne zdają się doświadczenia wsparcia społecznego, które pokazują dziecku, że oprócz wewnętrznych zasobów ma również grupę odniesienia, która jest gotowa pomóc mu w każdej sytuacji. Współpraca jest też cennym doświadczeniem uczącym dziecko, że inni ludzie mogą patrzeć na daną trudność z zupełnie innej perspektywy.
Program Pozytywnej Dyscypliny składa się z 18 opublikowanych książek, 5 płyt CD, strony internetowej, gdzie osoby zainteresowane mogą nie tylko dowiedzieć się więcej, ale również skorzystać z bogatej oferty warsztatowej, a nawet aplikacji na telefon, która oferuje 52 alternatywy dla używania kar. Badania donoszą, że założenia Pozytywnej Dyscypliny rzeczywiście mają sens i zamiast inwestować w nowe tablety i gry, być może lepiej skupić się nad tym, co najważniejsze dla dziecka.
Na podstawie:
- Kelly Gfroerer, Jane Nelsen, and Roy M. Kern. Positive Discipline: Helping Children
- Develop Belonging and Coping Resources Using Individual Psychology. rhe Journal of Individual Psychology, Vol. 69, No. 4, 2013
- http://pozytywnadyscyplina.pl/
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
