Specjalista czy szarlatan?
- Szczegóły
- Utworzono: 19 marca 2015
- Monika Kotlarek
W Sieci trochę zawrzało. Powstał krzywdzący i nieprawdziwy tekst na temat depresji autorstwa pewnej studentki. Przeczytacie go TU. Jak się okazuje, ani autorka tekstu, ani redakcja nie ma odpowiedniego wykształcenia, by mówić ludziom, że depresję da się „wylać”, „przegadać” i odradzać wizytę u psychiatry. Więcej na ten temat przeczytacie TU.
To i ja dorzucę swoje trzy grosze. Jako specjalista – psycholog (takie mam wykształcenie, ukończyłam studia wyższe, 5-letnie, magisterskie, na kierunku psychologia o specjalności psychologia kliniczna) i psychoterapeuta (jestem w trakcie 4-letniego szkolenia w Centrum Terapii Poznawczo-behawioralnej w Warszawie), ale nie psychiatra (lekarz medycyny), myślę, że mam w tej kwestii coś do powiedzenia.
Zastanawiałam się, skąd się bierze taka niewiedza na temat lekarzy i specjalistów, którzy pomagają w leczeniu zaburzeń psychicznych. Obawiam się, że nadal wynika to z tego, że choroby psychiczne są traktowane po macoszemu i wciąż dla wielu ludzi chory psychicznie = wariat, czubek. I należy go zamknąć w psychiatryku, w białym kaftanie i pokoju bez klamek. A wystarczyłaby ODROBINA dobrej woli i chęć doczytania, kto jest kim w tym świecie zaburzeń psychicznych.
Kim jest psycholog?
Aby legalnie wykonywać zawód psychologa w Polsce, konieczne jest ukończenie jednolitych pięcioletnich studiów magisterskich w zakresie psychologii. Bardzo ważne jest, aby dyplom był wydany przez polską uczelnię lub nostryfikowany w Polsce. Jak to wygląda w praktyce? Po ukończonych studiach psychologicznych można zajmować się poradnictwem, posługiwać się testami psychologicznymi. Można także wydawać dokumenty, zaświadczenia i orzeczenia. Psycholog nie jest lekarzem i nie może przepisywać leków.
Kim jest psychoterapeuta?
“Psychoterapeuta to osoba, która zawodowo zajmuje się psychoterapią – leczeniem zaburzeń psychicznych za pomocą oddziaływań psychologicznych. Jest to najczęściej rozmowa, ale w procesie psychoterapii często stosuje się różne ćwiczenia i techniki terapeutyczne zgodne z konkretnym nurtem.
Zawód psychoterapeuty nie jest w Polsce uregulowany prawnie. Zwyczajowo psychoterapeutą nazywa się osobę, która ukończyła lub jest w trakcie szkolenia. Szkolenia takie trwają zazwyczaj 4 lata i kończą się uzyskaniem certyfikatu. Kilka organizacji w Polsce prowadzi takie certyfikacyjne szkolenia, ponadto Polskie Towarzystwo Psychologiczne i Polskie Towarzystwo Psychiatryczne prowadzą program certyfikacyjny, w którym mogą brać udział osoby, które już ukończyły jakieś szkolenie.
Warunkiem wstępnym uczestnictwa w większości szkoleń jest wyższe wykształcenie. Wśród psychoterapeutów najliczniejszą grupę stanowią psycholodzy, jednak psychoterapeutami są także lekarze, socjologowie, pedagodzy, filozofowie czy osoby, które ukończyły studia z zakresu profilaktyki społecznej i resocjalizacji. Rzadko, ale zdarzają się osoby o wykształceniu z dziedzin nauk ścisłych czy biologicznych.” (za: Andrzej Wichrowski, www.psycholog.warszawa.pl)
Kim jest psychiatra?
Psychiatra to przede wszystkim lekarz medycyny. Ukończył 6-letnie jednolite studia medyczne ze specjalizacją psychiatryczną. Zajmuje się leczeniem i zapobieganiem zaburzeń psychicznych. Badanie stanu psychicznego przez psychiatrę pozwala mu na postawienie odpowiedniej diagnozy medycznej i zaproponowanie odpowiedniego leczenia (farmakologicznego i / lub psychoterapeutycznego). Psychiatra jest lekarzem i może wypisywać recepty na odpowiednie leki. Dodatkowo psychiatra może wydać skierowanie do psychologa lub psychoterapeuty.
Często psychiatrzy łączą swój zawód np. z psychoterapią czy studiami psychologicznymi. Jednak warto pamiętać o tym, że psycholog nie wystawia recept i nie postawi nam diagnozy MEDYCZNEJ. Psychologiczną już oczywiście tak.
Dla pacjentów
To, co najważniejsze, zanim udamy się do lekarza – sprawdźmy go. Jakie ma kwalifikacje, opinie, czym się dokładnie zajmuje, jakie specjalizacje ukończył, czy się dokształca itd. Tak samo powinniśmy postąpić z psychologiem i psychoterapeutą. Mamy pełne prawo poprosić go o dyplom ukończenia studiów wyższych, zaświadczenie o odbywaniu kursów, o uczęszczaniu do szkoły psychoterapii, o informacje o nurcie, w którym pracuje (poznawczo-behawioralny, psychodynamiczny, ericksonowski i wiele innych) i wszystko inne, co tylko przyjdzie nam do głowy. Profesjonalista nie będzie się od tego migał, tylko przedstawi wymagane dokumenty. Oczywiście prywatnie lub w korespondencji mailowej, która pozostaje tylko do wglądu dla pacjenta.
Dzisiaj już nie jesteśmy także uzależnieni od miejsca naszego zamieszkania. Dodatkowo możemy mieć w tej chwili najlepszych specjalistów z niemal całego świata, z najlepszym wykształceniem i doświadczeniem. A to przy pomocy takiego urządzenia jak komputer czy laptop i programu Skype. Zwłaszcza jeśli przebywamy za granicą, a trudno nam dotrzeć do polskojęzycznego specjalisty.
I na koniec
Nie bójmy się czytać, sprawdzać, szukać, dociekać i dowiadywać się. Im więcej będziemy wiedzieć, tym lepiej uda nam się znaleźć adekwatną dla siebie pomoc. W końcu chodzi tu o NASZE zdrowie. Poza tym niezwykle istotne jest to, by CZUĆ SIĘ KOMFORTOWO U SPECJALISTY. Jeśli „coś nam nie gra” w danej osobie, to należy szukać dalej. Do skutku.
*Źródła:
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
