Problemy akulturacji imigrantek w Stanach Zjednoczonych
- Szczegóły
- Utworzono: 24 marca 2008
- Valentyna Guminska
Poziom akulturacji a stan depresyjny, niepokój, lęk
Badacze akulturacji z dosyć dużą konsekwencją odwołują się do negatywnych przeżyć, uczuć imigrantów, stanów psychicznych napotykanych podczas procesu „zadomowienia się” w nowym państwie. Pokonanie lub niepokonanie trudności rzutuje na psychiczny i zdrowotny stan imigranta.
Miller i współautorzy (2006) prowadzili badania dotyczące akulturacji i stanów psychicznych kobiet - imigrantek w starszym wieku, pochodzących z byłego Związku Radzieckiego. Poziom akulturacji imigrantek był powiązany z depresyjnym stanem w grupach imigrantów o różnych kulturach (na przykład rosyjską, ukraińską i inną). Celem badań było ustalenie wpływu akulturacji, społecznej alienacji, odczucia stresu osobistego i w rodzinie, a także czynników demograficznych na depresyjne stany u badanych kobiet - imigrantek. Wyniki badań wskazują, że im proces akulturacji (mierzony poprzez znajomość języka angielskiego i zachowywanie się w stylu amerykańskim) przebiega na wyższym poziomie, tym poziom depresji jest niższy. Wyższy stopień akulturacji jednostki przyczynia się pośrednio do lepszego samopoczucia psychicznego poprzez redukcję społecznej alienacji, z kolei obniżenie poczucia stresu osobistego i w rodzinie ma bezpośredni wpływ na mniejsze objawienie się symptomów depresji itd.
Stany depresyjne są najczęstszym zjawiskiem, które przeżywają kobiety - imigrantki z byłego ZSRR, jak również inne imigrantki, na przykład z Korei, Chin (Gross, Brammli - Greenberg, Remennick, 2001; Aroian, Norris, 2003). Podczas społecznej adaptacji na samym początku osiedlenia się, zauważono pewne braki w społecznych więziach imigrantów i brak współpracy. Imigrantki czują się obco, są odizolowane od większościowej grupy, natomiast jest zauważalna pomoc grupy etniczno - mniejszościowej, która odgrywa ważną rolę w procesie akulturacji.
Proces akulturacji jest związany z depresją, niepokojem, lękiem, somatycznymi symptomami, które są bardziej przeżywane przez już dorosłych imigrantów. Kobiety, które wyemigrowały w starszym wieku, doznają większych problemów psychicznych i zdrowotnych (Shin, 1994) oraz napotykają więcej trudności materialnych. Brak odpowiedniej znajomości języka, kultury a także prawa, prowadzi do problemów ze znalezieniem pracy i zatrudnieniem, lub ubieganiem się o zasiłek socjalny. Taka sytuacja rodzi trudności natury materialnej, z kolei powodujące frustrację, agresję, niezadowolenie z życia, depresję itd.
Akulturacja w tych badaniach jest mierzona poprzez kilka danych: znajomość języka i umiejętność posługiwania się nim, identyfikację (określenie własnej tożsamości albo utożsamianie się z pewną kulturą), zachowanie i system wartości. W badaniach również brano pod uwagę demograficzne dane kobiet: wiek i ilość lat spędzonych w USA. Postulatem było zdanie, że niska ocena poziomu akulturacji kobiet w średnim wieku jest skorelowana z depresją.
Poziom akulturacji a stres, depresja, alienacja
Szczegółowe badania Miller i współpracowników (2006) oraz Miller i Chandler (2002) są skoncentrowane na ustaleniu korelacji pomiędzy stresem, depresją i alienacją a akulturacją kobiet. Rezultaty analiz tych badań potwierdziły wcześniej przedstawione wyniki. W badaniach Miller i Chandler (2002) brało udział 200 kobiet - imigrantek w wieku 45 - 46 lat, przebywających w USA mniej niż 6 lat. Wyniki wykazują wysoki poziom depresji imigrantek w porównaniu do amerykańskich rówieśniczek. Kobiety, które zaznaczyły porównywalnie większe wykorzystanie języka angielskiego, posiadały niższy poziom depresji niż te, które rzadko stykały się z tym językiem.
Dla nowych imigrantów z byłego ZR akulturacja może się wiązać nie tyle z przystosowaniem się do większościowej grupy amerykańskiej, ile z włączeniem się do grupy o „Russians-American” kulturze, która jest uważana za unikatową i stanowiącą fenomen imigracji (Miller i inni, 2006). Jak wskazują wyniki tych badań, starsze pokolenie imigrantek z byłego ZR ma więcej problemów z adaptacją niż młodsze. Zmiana tradycyjnych ról w rodzinie, różnice w systemie wartości, spowodowane zmianami społecznymi i różnymi poglądami pokoleń, wymuszona zmiana wyuczonych zachowań, ukształtowanych poprzez „sowiecką” kulturę, na nowe zachowania w amerykańskiej kulturze prowadzą do rodzinnych nieporozumień (Aroian, Spritzer, Bell, 1996).
Miller i współpracownicy (2006) są zdania, że utrata społecznej więzi i kontaktów imigrantów w starym kraju, ich ostry niedobór w nowym, brak odpowiedniego wsparcia lub akceptacji przez grupę większościową powodują narastający lęk, stres, ograniczenie kontaktów w nowym społeczeństwie. Te stany powielają się poprzez niezdolność nawiązania kontaktów - poprzez niski poziom znajomości języka angielskiego oraz kulturową niekompetencję. Takie czynniki powodują odizolowanie się i alienację. Badacze stwierdzili, że kobiety z byłego ZR mają większy poziom alienacji niż mężczyźni (Miller i inni, 2006) szczególnie, jeśli nie mają krewnych zamieszkujących w okolicach. Im poziom znajomości języka jest niższy, tym wyższy jest poziom stresu i niższy poziom akulturacji, jak również gorszy stan zdrowia psychicznego (tamże).