Menu

Kobieta sukcesu

Kobiety sukcesu, jak znana każdemu Margaret Thatcher, która pokazała, że nie ma szklanego sufitu, którego nie da się przebić, Julia Tymoszenko, która jest godną reprezentantką epoki silnych kobiet, uznawana za żelazną damę światowej polityki, czy Angela Merkel, która została pierwszą kobietą na stanowisku kanclerza Niemiec.

To przykłady ukazujące, że świat polityki nie musi być zdominowany przez mężczyzn. Kilka dni temu dowiedzieliśmy się, że szefem rządu została Ewa Kopacz, która zaciekle zwalcza dyskryminację płciową i która zaczyna jeden z wywiadów: „Wie pan, ja jestem kobietą (…)”.

Dziś kobieta to nie tylko żona, matka, ale także pracownica, kobieta biznesu, menedżerka. Czy stereotyp „Matki Polski” rzeczywiście się zmienia? Dlaczego panie tak rzadko pełnią kierownicze stanowiska? Margaret Thatcher powiedziała kiedyś, że z byciem potężnym jest tak samo jak z byciem damą. Jeśli musisz zapewniać, że nią jesteś – to nie jesteś.

Wartości rodzinne

Kiedy mężowie, ojcowie i bracia ruszali do powstania, na front albo dogorywali na zsyłkach i w więzieniach, w domach zostawały kobiety z dziećmi. Zaczęto wówczas kobiety utożsamiać z wartościami rodzinnymi. Należała do nich opieka nad dziećmi, przygotowywanie posiłków i prowadzenie domu. Uważano, że miejsce kobiety jest w domu. Kobiety są mniej dyspozycyjne choćby z powodu tego, że są bardziej związane z rodziną. Nierzadko możemy usłyszeć z ust kobiety: „Mimo wszystko stawiam dom i rodzinę na pierwszym miejscu”. Zatem czy posiadanie dzieci wpływa na pracę zawodową kobiet? Dotychczasowe badania pokazują, że kobietom znacznie trudniej dostać się na szczyt kariery. Zdecydowanie łatwiej znaleźć pracę na pełnym etacie, kiedy się dzieci nie ma. Jednak coraz częściej możemy zaobserwować, że kobiety na krócej przerywają pracę z racji urodzenia dziecka, coraz częściej również wracają do pracy w pełnym wymiarze godzin, jak przed urodzeniem dziecka. Wielu socjologów potwierdza wzrost liczby doskonale wykształconych i wykwalifikowanych kobiet. Przykładem mogą być badania firmy doradczej Grant Thornton International pokazujące, że Polska wraz z Chinami, Niemcami i państwami bałtyckimi, przewodzi w rankingu państw o najwyższym odsetku kobiet na stanowiskach.

Szklany sufit

„Szklany sufit nie jest po prostu barierą dotyczącą pojedynczej osoby, związaną z jej brakiem umiejętności poradzenia sobie na wyższym stanowisku. Szklany sufit dotyczy raczej kobiet jako zbiorowości, której uniemożliwia się karierę z powodu bycia kobietami”. Nierówne traktowanie w miejscu pracy ze względu na płeć i stereotypy to faktyczny problem. Jak wynika z różnych badań, dyskryminacja przejawia się: w gorszych od mężczyzn warunkach pracy na tych samych stanowiskach, konieczności wykazywania większych, w porównaniu do mężczyzn, dokonań, by uzyskać identyczne uznanie, pomijaniu przy awansach, małej elastyczności pracodawcy wobec czynników „rodzinnych”, niskiej kulturze otoczenia związanej z traktowaniem kobiet, wpływem stereotypów płci w decyzjach o wykonywaniu konkretnych zadań. Niepokojący jest również Raport Lorda Daviesa „Women on Boards” opublikowany w Wielkiej Brytanii w 2011 roku, który ukazuje, że kobiety nie wierzą w swoje możliwości i umiejętności. Dlatego widząc kobiety, którym udało się wspiąć na szczyt drabiny biznesowej, może zaobserwujemy również wzrost wiary w swoje możliwości.

 Aktywność zawodowa

Mężczyźni są bardziej aktywni zawodowo niż kobiety. Jednak odsetek czynnych zawodowo kobiet wzrasta, a maleje odsetek czynnych zawodowo mężczyzn. Prawdopodobnie ta różnica będzie się nadal zmniejszać. Przyczyn zaniku tej różnicy jest wiele. Kobiety rodzą coraz później i coraz mniej dzieci, zmienia się zakres i rodzaj zajęć tradycyjnie uważanych tylko za kobiece. Mechanizacja wielu prac domowych pozwala zaoszczędzić czas. Dla wielu rodzin tylko podwójny dochód daje możliwość utrzymania wysokiego poziomu życia. Również liczba osób mieszkających samotnie i bezdzietnie oraz wzrost liczby samotnych matek wpływa na okoliczności wchodzenia kobiet na rynek pracy. Dla kobiet praca zawodowa jest nie tylko spełnieniem osobistych ambicji, warunkiem osobistej niezależności, ale również odpowiedzią na wezwanie do walki z równouprawnieniem, zapoczątkowanym przez ruchy kobiece w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

W dalszym ciągu jednak obserwujemy dość dużą różnicę aktywności zawodowej między kobietami a mężczyznami. Tyle że tradycyjny podział ról, w którym mężczyzna zarabia na utrzymanie, a kobieta zajmuje się domem i dziećmi, staje się zabytkiem odległej przeszłości. Z pewnością kobieta, chcąc odnieść sukces – musi nauczyć się, jak przechodzić od jednej do drugiej roli płynnie, wykorzystując przy tym w pełni swoje umiejętności, jednocześnie nie ulegając stereotypom. Zatem nie rozważajmy, drogie Panie, „dlaczego nie odniosłyśmy sukcesu”, a skupmy się nad tym, „co sprawiło, że niektóre kobiety taki sukces odniosły”. Nawiązując do słów Margaret Thatcher: „Czy jesteście gotowi rządzić? Ja tak, jestem gotowa. Kiedy tylko chcecie”.

Bibliografia:

  • Gerrig R., Zimbardo P. (2008). Psychologia i Życie. Warszawa: PWN
  • Giddens A., (2006). Socjologia. Warszawa: PWN
  • Titkow A., Duch – Krzystoszek D., Budrowska B. (2004). Nieodpłatna praca kobiet. Mity, realia, perspektywy. Warszawa: IFiS PAN
Aleksandra Dymanus - Gaudyn
Autor: Aleksandra Dymanus - Gaudyn
Redaktor
Dyplomowany socjolog, absolwentka Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie. Specjalność psychosocjologii, oraz 5-letnie doświadczenie pracy z dziećmi/rodzinami pozwoliło poszerzyć jej zainteresowania, w kierunku psychologii dziecięcej. Interesuje się zagadnieniami związanymi z psychoterapią, psychoanalizą oraz psychologią postaci.

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież

Tagi


Powered by Easytagcloud v2.1

Newsletter

Bądź na bieżąco!

Znajdź nas na Facebooku