Udawanie trudnej do zdobycia nie zawsze przynosi rezultaty
- Szczegóły
- Utworzono: 20 maja 2013
- Kamila Pasek
Maj, miesiąc zakochanych. To właśnie wiosną obudzeni słońcem, zapachem i ciepłym powietrzem ludzie zaczynają szukać partnerów. Jaką strategię wybrać, by zdobyć mężczyznę?
Potocznie uważa się, że kobieta trudna do zdobycia jest bardziej atrakcyjna niż ta, która nazbyt chętnie nawiązuje bliskie znajomości. Badania naukowe pokazują jednak, że udawanie trudnej do zdobycia daje pożądane efekty tylko w określonych okolicznościach. Najbardziej pożądana kobieta powinna być nieosiągalna dla innych mężczyzn i chętna do nawiązania relacji z wybranym partnerem.
Elaine i William Walster razem z Jane Piliavin oraz Lynn Schmidt postanowili sprawdzić, czy zgodnie z mądrością ludową kobieta trudna do zdobycia jest bardziej pożądana niż kobieta, z którą łatwo można nawiązać bliższą relację.
Mimo zgromadzenia szerokiego uzasadnienia teoretycznego, które mogłoby wyjaśnić to zjawisko, badacze nie uzyskali potwierdzenia swoich założeń w wynikach badań. Przeprowadzili aż pięć eksperymentów, z których wszystkie zakończyły się niepowodzeniem.
Badacze bowiem założyli, że kobieta trudna do zdobycia powinna cieszyć się większym zainteresowaniem z kilku powodów. Ich zdaniem, kiedy kobieta jest niedostępna, zwykle szerzy się wieść o jej niebanalnej osobowości i urodzie, jawi się ona jako osoba wartościowa, a umówienie się z nią na randkę wiąże się z zyskaniem prestiżu. Dla kontrastu, kobieta, która jest chętna do nawiązania relacji, może być kobietą „łatwą do zdobycia, a trudną do pozbycia się jej”. Badania nie potwierdziły tych założeń. Okazało się, że brak wyrażania spontanicznego zainteresowania mężczyzną, wahanie przy zgadzaniu się na spotkanie, czy mała ilość informacji na temat kobiety („atrakcyjna nieznajoma”) nie miały wpływu na sposób oceny kobiety przez mężczyzn. Mało tego, selektywność w doborze partnerów w sytuacji seksualnej przyniosła odwrotny efekt. Mężczyźni rezygnowali z kontaktów seksualnych z kobietą, która przy pierwszym spotkaniu informowała ich o braku czasu.
Pomimo dotychczasowych niepowodzeń badacze wysunęli nową hipotezę i przeprowadzili kolejny eksperyment, którego wyniki wyjaśniły, która strategia stosowana przez kobiety jest najbardziej skuteczna.
Walster wraz z zespołem przebadał 71 mężczyzn biorących udział w programie badań nad randkami. W trakcie trwania eksperymentu mężczyźni mogli oceniać pod kątem atrakcyjności kilka profili kobiet, mogli też wybrać tę kobietę, z którą chcieliby umówić się na randkę. Okazało się, że największą popularnością cieszył się profil kobiety, która przejawiała duże zainteresowanie badanym, przy zupełnym braku zainteresowania innymi mężczyznami („kobieta selektywnie trudna”). To właśnie z nią mężczyźni w większości przypadków chcieli się umówić na randkę. Jej profil podobał się im najbardziej.
Dlaczego kobieta „selektywnie trudna do zdobycia” cieszyła się największą popularnością wśród mężczyzn? Wyjaśnienie tego zjawiska jest dosyć proste. Kobieta „selektywnie trudna” łączy w sobie zalety zarówno kobiety „trudnej do zdobycia” (popularna, selektywna), jak i „łatwej do zdobycia” (życzliwa, serdeczna, elastyczna). Przy czym pozbawiona jest ich wad, a więc nie jest postrzegana ani jako oziębła i zasadnicza, ani jako niepopularna.
W świetle przedstawionych badań wydaje się zatem, że kobieta może zwiększyć swoją atrakcyjność, jeśli swoim zachowaniem wyraźnie pokaże wybranemu mężczyźnie, że ma do niego słabość, wcześniej jednak uzyskując reputację trudnej do zdobycia.
Więcej:
Walster, E., Walster, G., W., Piliavin, J., Schmidt, L. (1973) Playing hard to get: Understanding an elusive phenomenon. Journal of Personality and Social Psychology, Vol 26(1), Apr, 1973. pp. 113-121 .
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
