Ku dekonstrukcji "Ja kolektywnego"
- Szczegóły
- Utworzono: 30 maja 2006
- Jarosław Świątek
Być może w społeczeństwach dalekowschodnich istnieją silniejsze normy społeczne, które są wyuczane już od wczesnego dzieciństwa.
Na owe normy mogła mieć wpływ ewolucja – trudne warunki do życia, jakie panują na Dalekim Wschodzie, najazdy ludów z zachodu, spowodowały, że jedynie silne normy społeczne, zapobiegające wewnętrznym konfliktom mogły sprawić, że te społeczeństwa przetrwały dzięki wzajemnej współpracy. Jest to jednak jedynie odważna hipoteza.
Wreszcie można by się zastanowić czy aby na pewno dotychczasowe badania były przeprowadzane poprawnie metodologicznie.
Jeśli bowiem w japońskim społeczeństwie istnieją silne normy społeczne, to siłą rzeczy kiedy podczas badań wystawia się Japończyków na ocenę ( a nie trzeba chyba tłumaczyć dlaczego tak wiele badań psychologicznych powoduje przeświadczenie o byciu ocenianym) będą oni starali się nie narazić społeczeństwu wyrażając swoje prywatne myśli i poglądy, w ten sposób potwierdzając hipotezę zwolenników Ja kolektywnego.
Gdyby zatem obejść świadomość, jak to uczynili Kitayama i Karasawa (1997) w opisanym przeze mnie krótko badaniu, udowadniającym autowaloryzację u Japończyków, którzy preferowali imiona i cyfry znajdujące się we własnych imionach oraz datach narodzin, to być może badania te dałyby nam jednoznaczny dowód na to, że termin Ja kolektywne jest zupełnie nieuzasadniony.
{rdaddphp file=moje_php/autorzy/jswiatek.html}
Literatura
- Allport, G. W. (1937). Personality: A psychological interpretation. New York: Holt.
- {rdaddphp file=moje_php/ksiazki/aronson_spoleczna_serce.html}
- Cousins, S. (1989). Culture and selfhood in Japan and U.S. Journal of Personality and Social Psychology, 56, 124 – 131.
- Finjeman, Y. A., Willemsen, M., Poortinga, Y. (1996). Individualism-collectivism: An empirical study of a conceptual issue. Journal of Cross Cultural Psychology, 27, 381-402.
- Geartner, L., Sedikides, C., Graetz, K. (1999). In search of self-definition: Motivational primacy of the individual self, motivational primacy of the collective self, or contextual primacy? Journal of Personality and Social Psychology, 76, 5-18.
- Hallowel, A. I. (1955). Culture and experience. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
- Head, H. (1920). Studies in neurology. London: Oxford Uniwersity Press.
- Kitayama, S., Karasawa, M. (1997). Implicit self-esteem in Japan: Name letters and birthday numbers. Personality and Social Psychology Bulletyn, 23, 736-742.
- Markus, H. R., Kitayama, S. (1991). Culture and the Self: Implications for Cognition, Emotion, and Motivation. Psychological Review, 98/2, 224-253.
- Neisser, U. (1988). Five kinds of self- knowledge. Philosophical Psychology, 1, 35 – 59.
- Schweder, R. A., Bourne, E. J. (1984). Does the concept of the person vary cross-culturally? Red: R. A. Schweder, L. A. LeVine, Culture theory: Essays on mind, self, and emotion (pp. 158 – 199). Cambridge, England: Cabridge University Press.
- Singelis, T. M., (1994). The measurement of independent and interdependent self-construals. Personality and Social Psychology Bulletin, 20, 580-591.
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
- «« poprz.
- nast.
