Czy zawsze uprawianie sportu jest gwarantem zdrowia psychicznego?
- Szczegóły
- Utworzono: 01 września 2015
- Karolina Mularczyk
Czy sport to zdrowie? Zdecydowanie tak, ale jak pokazują badania, nie zawsze tak jest, a widać to także w obszarze zdrowia psychicznego.
Powszechnie wiadomo, że uprawianie sportu obniża poziom odczuwanego stresu. Badania przeprowadzone na grupie 3 tysięcy Szwedów pracujących w sektorze służby zdrowia i w branży ubezpieczeń pokazały, że ci, którzy byli aktywni fizyczni, nie zdradzali objawów silnego stresu czy wypalenia zawodowego (Jonsdottir, Rödjer, Hadzibajramovic, Börjesson, Ahlborg, 2010). Badania pokazują, że regularna aktywność fizyczna istotnie wpływa na częstotliwość występowania depresji i zaburzeń lękowych (Goodwin, 2003). Im częściej podejmowana jest aktywność fizyczna, tym mniej epizodów zaburzeń nastroju,stanów lękowych, zaburzeń o charakterze fobii. Okazuje się jednak, że tylko te formy regularnych ćwiczeń, które przyczyniają się do podniesienia samooceny, wzmacniają poczucie samoskuteczności i dostarczają wsparcia społecznego, wpływają istotnie na nasz dobrostan psychiczny (Wijndaele, 2007).
Jaki z tego wniosek?
Jeśli Twoja codziennie podejmowana aktywność fizyczna ma pozytywnie wpływać na Twoją sferę psychiczną:
> ćwicz to, co lubisz, specjalizuj się w tym, co naprawdę Cię pociąga
> w razie potrzeby zasięgaj opinii eksperta/trenera w danej dziedzinie; korzystaj z opinii i porad dietetyków, trenerów personalnych
> dopasuj intensywność treningów do swoich możliwości fizycznych i swojej sprawności
> znajdź odpowiednią dla siebie porę dnia, kiedy będziesz ćwiczyć
> nie kieruj się trendami („jak inni, to i ja”)
> zawsze określ jasno, jaki cel Ci przyświeca podczas wykonywania ćwiczeń („po co to robisz”); twórz cele krótko- i długoterminowe
> prowadź dzienniczek ćwiczeń, notuj postępy
> chcesz ćwiczyć z innymi? nic nie stoi na przeszkodzie; sport łączy ludzi!
Jeśli Twoja aktywność będzie tylko codziennym odpracowaniem żmudnego planu treningowego, nie osiągniesz spodziewanych efektów w postaci poprawy nastroju czy relaksu. Gdy uprawianie sportu jest przyjemnością, wtedy korzyści z aktywności fizycznej się mnożą. I poza poprawą kondycji i sprawności czy utratą wagi dostrzeżesz u siebie także większe zadowolenie i częściej będziesz odczuwać pożądany spokój.
Bibliografia:
- Goodwin R. D. (2003). Association between physical activity and mental disorders among adults in the United States. Preventive Medicine, 36, 696-703.
- Guszkowska M. (2013). Aktywność fizyczna i psychika. Korzyści i zagrożenia. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
- Jonsdottir I. H., Rödjer L., Hadzibajramovic E., Börjesson M., Ahlborg G. (2010). A prospective study of leisure-time physical activity and mental health in swedish health care workers and social insurance officers. Preventive Medicine, 51, 373-377.
- Wijndaele K., Matton L., Duvigneaud N., Lefevre J., De Bourdeaudhuij I., Duquet W., Thomis M., Philippaerts R.M. (2007). Association between leisure time physical activity and stress, social support and coping: A cluster-analytical approach. Psychology of Sport and Exercise, 8, 425-440.
Komentarze
Podsumowując, osobiście wstrzymałbym się z podważaniem tekstu autorki na podstawie własnego doświadczenia, które może dotyczyć tylko Pana bo ma np.: ma pan jeszcze inne doświadczenia związane z aktywnością fizyczną. Badaniach, na które powołuje się autorka dotyczą osób oprawiających aktywność fizyczną na poziomie rekreacyjnym a nie przełamujących granice wytrzymałości własnego organizmu jak ma to miejsce w przypadku żmudnego i trudnego treningu fizycznego.
Jednakże Pańska wypowiedź stanowi dobry punkt wyjścia do poszukiwania również badań naukowych, w których oceniane były by bardziej wymagające treningi. Słuszne również wydaje się być poszukiwanie odpowiedzi czy aktywność fizyczna wymagającą przełamywania własnych barier nie ma podobnego o ile nie lepszego wpływu na zdrowie niż formy aktywności fizycznej przytoczone przez autorkę.
Takich badań będzie najprawdopodobn iej mniej ze względu na trudniejszą ich organizację wynikającą z mniejszego dostępu do osób uprawiających aktywność fizyczna na takim poziomie.
Takie doswiadczenia rowniez posiadam. Nieco inaej jest w przypadku obciazenia psychicznego podczas cwiczen - mialam okazje trenowac taniec w grupie osob, z ktorymi nie potrafilam sie dogadac. Pomimo tego, ze wysilek fizyczny byl dla mnie do zniesienia, a taniec sam w sobie sprawial mi satysfakcje, spotkanie z ludzmi, z ktorymi czulam sie zle, sprawialy, ze treningi przynosily wiecej strat niz korzysci - stres, psychiczne zmeczenie, obnizone poczucie wlascej wartosci.