Magiczny bufor
- Szczegóły
- Utworzono: 25 czerwca 2014
- Katarzyna Sanna
Gdy wpiszemy w wyszukiwarkę frazę „zaklęcie miłości”, wyskoczy sporo stron wróżek i wróży oferujących magiczne sztuki, by uwieść ukochaną osobę. Popularność takich stron świadczy o tym, że mimo wszystko niektórzy wierzą w zabobony. Ponadto nierzadko zdarza się, że traktujemy miejsca albo rzeczy ukochanego jako talizmany. Okazuje się, że tendencja do magicznego myślenia o swoich szansach w miłości wzmacniana jest przez sytuacje lękowe oraz rodzaj przywiązania.
Myślenie magiczne to pojęcie w psychologii określające taki rodzaj rozumowania, w którym w przekonaniu podmiotu myślenie jest tożsame z rozumowaniem. Jest to przekonanie, że procesy poznawcze mają moc sprawczą pozwalającą na oddziaływanie na przedmioty albo zdarzenia. Tak jak u dzieci myślenie magiczne jest naturalnie występującym etapem w rozwoju myślenia, tak u dorosłych pojawia się tylko w niektórych sytuacjach - na przykład przy doświadczaniu dużego lęku. Źródłami myślenia magicznego może być na przykład skojarzenie czasowo-przestrzenne (czarny kot, który przebiegł mi drogę rano, był przyczyną mojego wypadku wieczorem) albo wcześniej wspomniany lęk bądź strach, spowodowane na przykład poczuciem zagrożenia, cierpieniem, Odwoływanie się do czynności magicznych ma za zadanie zapewnić poczucie bezpieczeństwa albo ratunku.
Frazer sformułował klasyfikację magicznych praktyk jako opierających się na dwóch regułach dotyczących poznania: podobieństwa oraz styczności. Reguła podobieństwa zakłada, że obiekty przypominające coś, dzielą właściwości tej rzeczy, reguła styczności natomiast przyjmuje, że kontakt skutkuje wymianą właściwości pomiędzy obiektami. Magiczne myślenie pojawia się nie tylko w odpowiedzi na stres związany z negatywnymi doświadczeniami jak na przykład stratą pracy albo publicznym upokorzeniem. Również sytuacje miłosne sprawiają, że nawet najbardziej zatwardziali racjonaliści ulegają zabobonom i wierzą w magiczną moc przeznaczenia. Magia miłosna polega na posługiwaniu się zasadą podobieństwa oraz styczności w rozumieniu doświadczeń związanych z ukochaną osobą. Może się ono przejawiać na przykład w przywiązywaniu nadmiernej wagi do przedmiotów związanych z ukochaną, tworzeniu relacji przyczynowo-skutkowych pomiędzy niezwiązanymi zjawiskami (bluzka ukochanego sprawiła, że dobrze mi dzisiaj poszedł test), odwiedzaniem wspólnych miejsc i uważaniem, że mają one jakąś specjalną moc.
W relacjach miłosnych czynnikami, które mogą wywoływać poczucie dystresu, są rozstanie (fizyczna odległość od partnera) oraz długość trwania związku. Obecność ukochanego zapewnia bezpieczeństwo, kiedy jednak partner staje się niedostępny, szukamy metod do odzyskania bliskości z nim. Im związek dłuższy, tym większym zrozumieniem swojego zachowania, przyczyn nieobecności oraz pewności powrotu charakteryzują się partnerzy, toteż separacje nie wiążą się z tak intensywnymi negatywnymi uczuciami. W badaniach Aleksandry Niemyjskiej i współpracowników próbowano sprawdzić, jaki sposób stres w relacji romantycznej - dyspozycyjny (związany z typem przywiązania) oraz sytuacyjny (związany z separacją oraz krótkim trwaniem związku) wpływa na tendencję do myślenia magicznego o ukochanej osobie.
Wyniki badań wskazują, że lękowe przywiązanie jest pozytywnym predyktorem magicznego myślenia. Zależność ta była szczególnie wyraźna wśród osób, które niedawno zakończyły stały związek lub niebędących w ogóle w związku romantycznym. Jednostki o lękowym przywiązaniu cechowały się większą częstością występowania myślenia magicznego na początku trwania relacji w porównaniu do osób nielękowych oraz lękowych, ale w dłużej trwającym związku. Myślenie magiczne może działać jako wtórna metoda regulacji emocji w przypadku osób o lękowym rodzaju przywiązania. Wyraża się ono nadawaniem szczególnego znaczenia ukochanej osobie oraz związanym z nią przedmiotami oraz zdarzeniami. Osobom o lękowym przywiązaniu, które są wrażliwe na wszelkiego rodzaju sygnały potencjalnego rozpadu związku, myślenie magiczne stanowić może formę radzenia sobie z sytuacją trudną, jaką jest fizyczne rozstanie z ukochaną osobą.
Na podstawie:
- Niemyjska, A., Gieszczyk, P., Markowska, A., Pajączkowska, M. (2011). Kiedy miłości towarzyszy magia? Lękowe i unikające przywiązanie jako predyktory myślenia magicznego w sytuacjach stresowych. Studia Psychologiczne, 49 (1), 35–48.
- Samochowiec, A., Wojciechowski, B., Samochowiec, J. (2004). Rola myślenia magicznego w obronie przed lękiem. Psychiatria, 1 (1), 17-22.
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
